ICSI / PICSI

PICSI – Physiological Intracytoplasmic Sperm Injection – dosłownie „fizjologiczna docytoplazmatyczna iniekcja plemnika”. To nowa metoda selekcji dojrzałych plemników o prawidłowej morfologii oraz niskim wskaźnikiem anomalii chromosom jak również istotnie lepszą zdolnością do zapłodnienia.

Dojrzałe plemniki związane zostają z kwasem hialuronowym za pomocą specyficznych receptorów, znajdujących się w błonie komórkowej. Związane plemniki tracą ruchomość postępową, mimo iż ich witki wykazują szybkie częste ruchy. Niedojrzałe plemniki nie wiążą się z powierzchnią mikrokropelek z kwasem hialuronowym i nadal wykazują ruch postępowy.

Wskazania do wykonania PICSI:

• Niski poziom zapłodnienia po ІCSI
• Niższe wyniki testu HBA
• Wskaźniki spermiogramu na poziomie niższym od normy
• Zły rozwój płodów w poprzednich cyklach
• Częste poronienia u par, będących na etapie leczenia
• Wiek kobiety ponad 35 lat

ІCSІ – Іntra Cytoplasmіc Sperm Іnjectіon – dosłownie „wprowadzenie plemnika do cytoplazmy komórki jajowej”.

Procedura ta jest z zasady wykonywana w przypadku ciężkiego rodzaju bezpłodności męskiej, z powodu której zdatność spermy do zapłodnienia jest istotnie obniżona. Algorytm metody polega na tym, że wybrany plemnik jest unieruchamiany i wprowadzany do cytoplazmy komórki jajowej. А po upływie 16-18 godzin sprawdzana jest obecność przedjąder – jąder komórkowych, co świadczy o fakcie poczęcia.

Podczas przeprowadzania ICSI wybierany jest najlepszy plemnik poprzez analizę mikroskopową jakości plemnika na podstawie „klasycznych” cech morfologicznych z uwzględnieniem jego delikatnej struktury mikroskopowej.

Wskazania do introcytoplazmatycznej iniekcji plemnika:

• oligozoospermia;
• asthenozoospermia;
• teratozoospermia zgodnie z obowiązującymi normami oceny ejakulatu;
• niemożliwość wydzielenia wystarczającej ilości plemników (50-100 tys. aktywnie ruchliwych plemników na jeden oocyt);
• wykorzystanie plemników otrzymanych z jądra lub nadjądrza;
• wykorzystanie krioprezerwowanych plemników;
• wykorzystanie krioprezerwowanych oocytów;
• zapłodnienie oocytów kobiet starszego wieku reprodukcyjnego;
• brak zapłodnienia w poprzednich programach IVF;
• niska częstość zapłodnienia w poprzednich programach IVF;
• anomalne zapłodnienie w poprzednich programach IVF;
• brak zapłodnienia w bieżącym cyklu IVF, powtórna inseminacja oocytów w drugiej dobie;
• przeprowadzenie metody dojrzewania komórek jajowych in vitro;
• konieczność preimplantacyjnej diagnostyki genetycznej;
• klinicznie wysoka obecność przeciwciał przeciwplemnikowych w ejakulacie;
• idiopatyczna bezpłodność;
• anomalie morfologiczne komórek jajowych (włącznie z pogrubieniem osłonki przejrzystej);
• zastosowanie metody introcytoplazmatycznego wprowadzenia morfologicznie wybranego plemnika;
• zaburzenia ejakulacji, w tym ejakulacja wsteczna, anejakulacja z powodu uszkodzenia rdzenia kręgowego itp.;
• wysoki poziom fragmentacji DNA plemników.

Proces ICSI przeprowadzany jest za pomocą mikroskopu o wysokiej rozdzielczości. Embriony otrzymane poprzez proces ICSI posiadają normalną zdolność do rozwoju, a dzieci urodzone po IVF z pomocą ICSI absolutnie nie różnią się swoimi fizycznymi i umysłowymi zdolnościami od zwyczajnych dzieci.

Szansa zajścia w ciążę z pomocą ICSI wynosi 30-40 % za cykl, w zależności od wieku pary, sytuacji hormonalnej, obecności chorób towarzyszących (cukrzyca, nadciśnienie) oraz stylu życia (nadwaga, stres, palenie, spożywanie alkoholu itp.).